12 grudnia 2018

Warto wiedzieć, że…

  • Udział pszczół w zapylaniu roślin owadopylnych wynosi 60-90%. Trzmiele zapylają 10-15% a pozostałą część kwiatów pszczoły samotnice, osy, muchówki i niektóre chrząszcze.

  • W poszukiwaniu pożytku pszczoła penetruje obszar w promieniu 3-4 km wokół ula. Jednak efektywny zbiór nektaru i pyłku odbywa się w odległości do 2 km od pasieki.

  • Jedna pszczoła przynosi w wolu miodowym jednorazowo 40-50 mg nektaru (sama waży około 110 mg). Im dalej leci po pożytek, tym mniej przynosi go do ula. Przy odległości 3 km zużycie własne sięga 70% wyjściowej masy ładunku. Oto dlaczego stawia się pasieki możliwie najbliżej roślin pożytkowych.

  • Spożywając 1 kg miodu pszczoły wydzielają około 1450 g dwutlenku węgla i 500 g wody w postaci pary. Jeśli zatem rodzina pszczela spożyje w ciągu zimy np. 8 kg zapasów, to wiąże się to z koniecznością odprowadzania z ula około 12 kg dwutlenku węgla i około 4 kg wody.

  • Z ustaleń socjologów wynika, że wśród ludzi żyjących powyżej 100 lat przeważają pszczelarze i członkowie rodzin pszczelarzy.

  • Systematyczne spożywanie miodu sprzyja nagromadzeniu w tkankach mięśniowych człowieka znacznych ilości glikogenu decydującego o zdolności podjęcia przez niego dłuższego wysiłku.

  • Trutnie, będące z natury kosmopolitami, nie uznają żadnych związków pokrewieństwa i mogą nie niepokojone swobodnie wchodzić do jakiegokolwiek ula jak do swojego (także w sąsiednich pasiekach).

  • Od 60% do 85% pyłku zbierają pszczoły w godzinach 10-12 i 14-16. Maksymalne zbiory dzienne 1 rodziny pszczelej wynoszą 400-500 g. Na 2-3 plastrach w rodzinie pszczelej powinno być od 1,5 do 2,5 kg pierzgi.

  • Pszczoła miodna rozróżnia dokładne stężenie cukru w roztworach. Roztwór zawierający mniej niż 5% cukru nie jest odróżniany od zwykłej wody, a zatem nie stanowi dla pszczół wziątku węglowodanowego. Pszczoły rasy kaukaskiej pobierają nektar o niższej zawartości cukru i przez to lepiej wykorzystują jego zasoby w przyrodzie.

  • Pszczoła robotnica w czasie jednego lotu odwiedza 100 do 150 kwiatów.

  • Matka pszczela żyje 50-60 razy dłużej od pszczół robotnic.

  • W temperaturze 8-13°C miód krystalizuje szybciej niż w temperaturze 20-25°C.  W plastrach ciemnych miód krystalizuje się kilkakrotnie szybciej niż w jasnych.

  • Dowodem na to, że już jednodniowe larwy pszczele i mateczne karmione są różnym mleczkiem jest fakt, iż z jednodniowej larwy przeniesionej z matecznika do komórki pszczelej nie udaje się wychować pszczoły robotnicy.

  • Świeży nektar zawiera 24-97% wody, zaś nektar pobrany z wola miodowego powracających do ula zbieraczek 60-80% wody. W ciągu 3-4 dni po złożeniu nektaru w komórkach plastra, pszczoły obniżają ilość zawartej w nim wody do 18%.

  • Dobre zapylenie 1 ha różnych upraw wymaga określonej liczby rodzin pszczelich: koniczyna czerwona – 3-5, słonecznik – 1-2, koniczyna biała, rzepak, gorczyca, gryka – 2-3, wiśnie, czereśnie i śliwy – 3-4.

  • Do obliczenia młodych pszczół, jakie wygryzą się z zaczerwionego plastra, przyjmuje się, że na powierzchni 1 dm2 plastra znajduje się jednostronnie 400 komórek pszczelich lub 260 trutowych.

  • Od chwili złożenia jaja do zasklepienia komórki każda larwa odwiedzana jest przez pszczoły karmicielki około 10 000 razy.

  • Czyszczeniem komórek plastrów w gnieździe pszczoły miodnej zajmują się młode robotnice od chwili wygryzienia przez około 3 dni.

  • Karmieniem larw pszczelich zajmują się w ulu młode robotnice w wieku 4-13 dni. Przez pierwsze 3 dni produkują one mleczko, którym karmione są larwy młodsze. W następnych dniach zajmują się karmieniem larw starszych, odżywianych mieszaniną pierzgi i rozrzedzonego miodu.

  • Funkcję pszczół strażniczek pełnią pszczoły robotnice z grupy pszczół lotnych w wieku 10-16 dni, tj. przed przystąpieniem do pracy przy zbiorze nektaru i pyłku. Pszczoły strażniczki wpuszczają do ula bez przeszkód wszystkie zbieraczki wracające z pożytkiem (nawet jeśli pochodzą z obcych rodzin).

  • Loty godowe podejmowane są przez młode matki pszczele w wyniku popędu płciowego, pojawiającego się u nich około piątego dnia życia. Popęd płciowy u matki wygasa po jej unasiennieniu, a gdy nie zostaje unasienniona – około 30 dnia życia.

  • Współcześnie na kuli ziemskiej istnieje 25-30 tys. bardzo zróżnicowanych gatunków pszczół. Ich wspólną cechą jest m.in. odżywianie się pyłkiem i nektarem kwiatowym.

  • Aby zebrać nektar potrzebny do wyprodukowania 1 kg miodu, pszczoły muszą odwiedzić około 4 milionów kwiatów. Jedna robotnica oblatuje w ciągu dnia około 7 tys. kwiatów.  Pszczoły wydzielające 1 kg wosku spożywają 3,5-4 kg miodu. Zabiegi pszczelarza uniemożliwiające pszczołom budowę nowych plastrów wcale nie ograniczają ilości spożywanego przez nie miodu, zaś wydzielany wosk jest bezpowrotnie tracony.

  • Prędkość lotu pszczoły robotnicy dostosowana jest do potrzeb. Bez obciążenia wziątkiem pszczoła leci z prędkością do 65 km/godz., zaś niosąc ładunek pyłku i nektaru tylko z prędkością 20-30 km/godz. W rodzinach przygotowujących się do rójki, już na kilka dni przed wyjściem roju, pojawiają się „kwatermistrze” – robotnice poszukujące nowego „mieszkania” dla przyszłej rodziny.

Powyższe informacje zaczerpnięto z czasopisma „PSZCZELARSTWO” 1991/1992 r.

Zachęcamy Państwa do tworzenia ogródków a jeśli jest taka możliwość to nawet ogrodów przyjaznych owadom zapylającym.
Wiele ciekawych informacji znajdą Państwo z artykule Ogród przyjazny pszczołom i innym owadom zapylającym